 |
| 123rf |
I tu przychodzi refleksja. Co z tego, że po przetłumaczeniu powierzonego mi tekstu jestem „dumny i blady”. Przecież jego prawdziwe życie zaczyna się właśnie w tym punkcie, w którym dla mnie przestaje on być częścią życia.
Zadanie
Nie ukrywam, że za każdym razem, gdy kończę tłumaczyć projekt, przepełnia mnie duma a moja samoocena ulega chwilowemu zawyżeniu. Lubię to uczucie, gdy już wszystko zostało sprawdzone, przedyskutowane z klientem i dopieszczone do ostatniego przyimka i zaimka.
Ostatnie zlecenie pozwoliło mi jednak dostrzec inny aspekt mojej pracy. Było ono dość nietypowe, ale to właśnie niepowtarzalność i wyzwania lubię najbardziej. O tym jednak kiedy indziej…
Zostałem poproszony o przejrzenie około dwudziestu artykułów prasowych z ostatnich czterech lat i przygotowanie streszczenia każdego z nich. Cóż, nie takie proste, jak się wydaje. Po pierwsze, co znaczy takie streszczenie, co klient ma na myśli? Następnie, kto to będzie czytał? W jakim celu ma powstać takie zestawienie? Odpowiedź na każde z tych pytań ma dla tłumacza niebagatelne znaczenie za każdym razem, gdy podejmuje się on nowego zlecenia.
Powiedzieć, że odpowiedzi mnie zaskoczyły, to za mało. Zleceniodawcą była utalentowana saksofonistka izraelskiego pochodzenia, która na co dzień mieszka w Stanach Zjednoczonych. Sagit, bo tak ma na imię, ubiega się właśnie o Zieloną Kartę, i potrzebuje wypełnić gro załączników, aby jej podanie zostało pozytywnie rozpatrzone. Moim zadaniem było wybrać do jednego z załączników takie fragmenty, które przedstawiłyby ją jako wyraźną gwiazdę na jazzowym nieboskłonie. Sagit koncertowała już w Polsce, w Niemczech i na Ukrainie, więc materiałów było pod dostatkiem (przypomnę, 20 artykułów). Do mnie należało wyłowić kluczowe informacje i przedstawić je w sposób, który przemówiłby do bezwzględnego urzędnika w wielkiej machinie administracji rządowej amerykańskiego mocarstwa.
Ostatnie zlecenie pozwoliło mi jednak dostrzec inny aspekt mojej pracy. Było ono dość nietypowe, ale to właśnie niepowtarzalność i wyzwania lubię najbardziej. O tym jednak kiedy indziej…
Zostałem poproszony o przejrzenie około dwudziestu artykułów prasowych z ostatnich czterech lat i przygotowanie streszczenia każdego z nich. Cóż, nie takie proste, jak się wydaje. Po pierwsze, co znaczy takie streszczenie, co klient ma na myśli? Następnie, kto to będzie czytał? W jakim celu ma powstać takie zestawienie? Odpowiedź na każde z tych pytań ma dla tłumacza niebagatelne znaczenie za każdym razem, gdy podejmuje się on nowego zlecenia.
Powiedzieć, że odpowiedzi mnie zaskoczyły, to za mało. Zleceniodawcą była utalentowana saksofonistka izraelskiego pochodzenia, która na co dzień mieszka w Stanach Zjednoczonych. Sagit, bo tak ma na imię, ubiega się właśnie o Zieloną Kartę, i potrzebuje wypełnić gro załączników, aby jej podanie zostało pozytywnie rozpatrzone. Moim zadaniem było wybrać do jednego z załączników takie fragmenty, które przedstawiłyby ją jako wyraźną gwiazdę na jazzowym nieboskłonie. Sagit koncertowała już w Polsce, w Niemczech i na Ukrainie, więc materiałów było pod dostatkiem (przypomnę, 20 artykułów). Do mnie należało wyłowić kluczowe informacje i przedstawić je w sposób, który przemówiłby do bezwzględnego urzędnika w wielkiej machinie administracji rządowej amerykańskiego mocarstwa.
Refleksja
I tu przychodzi refleksja. Co z tego, że po przetłumaczeniu powierzonego mi tekstu jestem „dumny i blady”. Przecież jego prawdziwe życie zaczyna się właśnie w tym punkcie, w którym dla mnie przestaje on być częścią życia. Właśnie oddałem tych kilka stron, które mogą zdecydować o przyszłości konkretnej osoby. Jej plany, marzenia, czy decyzje zależą od osoby, która będzie miała w rękach właśnie ten tekst.
W tym miejscu pomyślałem o innych zleceniach, które miałem okazję wykonać. Przeprowadziłem ćwiczenie umysłowo-duchowe, które polegało na tym, że spróbowałem odgadnąć, co każde z nich wniosło w życie zawodowe lub prywatne zleceniodawcy. Pomyślałem o międzynarodowych wydarzeniach kulturalnych organizowanych przez organizacje pozarządowe czy o konkretnych korzyściach finansowych i wiedzy dla moich klientów przedsiębiorców. Uśmiechnąłem się pod nosem na myśl, że kilka razy wcielałem się w rolę istnej „swatki”, która dwie instytucje mówiące różnymi językami łączy w jeden udany związek.
Jeśli działacie w branży usługowej, pomyślcie przez chwilę, co dzieje się z waszą usługą. Jak wygląda „ukryte życie dzieła” po oddaniu go w ręce klienta? To samo z produktami: czy podnoszą jakość życia, dają radość lub wiedzę? Jakie są ich dalsze losy (chyba, że wasza firma zajmuje się dystrybucją papieru toaletowego – wtedy nie radzę wchodzić w takie detale). Postanowiłem, że za każdym razem będę stawiał sobie te pytania: aby w pokorze i „z sercem” podejść do tłumaczenia i na końcu, aby cieszyć się wraz z klientem „ukrytym życiem dzieła”. To o wiele lepsze niż prosty (czy nawet prostacki) samo zachwyt).
W tym miejscu pomyślałem o innych zleceniach, które miałem okazję wykonać. Przeprowadziłem ćwiczenie umysłowo-duchowe, które polegało na tym, że spróbowałem odgadnąć, co każde z nich wniosło w życie zawodowe lub prywatne zleceniodawcy. Pomyślałem o międzynarodowych wydarzeniach kulturalnych organizowanych przez organizacje pozarządowe czy o konkretnych korzyściach finansowych i wiedzy dla moich klientów przedsiębiorców. Uśmiechnąłem się pod nosem na myśl, że kilka razy wcielałem się w rolę istnej „swatki”, która dwie instytucje mówiące różnymi językami łączy w jeden udany związek.
Jeśli działacie w branży usługowej, pomyślcie przez chwilę, co dzieje się z waszą usługą. Jak wygląda „ukryte życie dzieła” po oddaniu go w ręce klienta? To samo z produktami: czy podnoszą jakość życia, dają radość lub wiedzę? Jakie są ich dalsze losy (chyba, że wasza firma zajmuje się dystrybucją papieru toaletowego – wtedy nie radzę wchodzić w takie detale). Postanowiłem, że za każdym razem będę stawiał sobie te pytania: aby w pokorze i „z sercem” podejść do tłumaczenia i na końcu, aby cieszyć się wraz z klientem „ukrytym życiem dzieła”. To o wiele lepsze niż prosty (czy nawet prostacki) samo zachwyt).
--
Autor: Przemysław Wilczyński
0 komentarze:
Prześlij komentarz
Dziękujemy. Komentarz zostanie opublikowany po sprawdzeniu go przez moderatora.